Gedicht | Herfst

Denk ik aan de herfst, dan denk ik vooral aan die eeuwige regen. En aan kneuterigheid: de warmte van thuis, een dampende kop thee, chocola en een dekentje. Maar de herfst is ook hét seizoen om naar binnen te keren. Daarover schreef ik dit gedichtje. 

Gedicht ‘Herfst’

Als de regen klettert
tegen de ramen

steek ik nog een extra kaarsje aan
en kruip onder een warm dekentje
geen weer om naar buiten te gaan

de herfst
het perfecte moment om naar
binnen te keren
even bij jezelf stil te staan

want terwijl de natuur
op z’n mooist is

paddenstoelen de bossen
veroveren
bomen veranderen
in een ware kleurenzee

vraag ik mezelf af: wat heb ik los te laten
en wat draag ik met liefde mee?