Gedicht | Sterk
‘Mensen zeggen dat ik sterk ben, maar zo voel ik me helemaal niet.’ Het zijn de woorden van een lieve vriendin, die door een zware tijd gaat. En laatst las ik woorden van gelijke strekking. Een vrouw, die haar kindje verloor, merkte op dat haar omgeving haar ook ‘zo sterk’ vond. ‘Alsof ik een keus heb’, reageerde ze. ‘Dit is mij overkomen en hier moet ik doorheen. Of ik nou wil of niet.’
Deze twee uitspraken zetten me aan het denken. Want wanneer ben je eigenlijk sterk? Als je niet huilt, terwijl je iets vreselijks hebt meegemaakt? Als je ‘gewoon’ aan het werk gaat, in plaats van onder de dekens te kruipen en niemand te willen zien? En is ‘sterk zijn’ per definitie beter dan ‘niet sterk’ zijn? Stof tot nadenken…
Gedicht ‘Sterk’
Sterk zijn
zit niet in doorgaan
na een traumatische
gebeurtenis
het zit niet in
je tranen wegslikken
zodat niemand ze ziet
het zit ‘m niet in schouders
eronder
want er is áltijd iemand met meer verdriet
nee
sterk zijn
betekent juist
je schouders laten zakken
en toegeven aan
dat wat er is
het betekent kwetsbaar
durven zijn
temidden van je pijn
het zit ‘m juist
in niet altijd de sterkste
willen zijn