Gedicht | Stil geboren

Poeh, stilgeboorte. Wát een heftig onderwerp. In mijn persoonlijke leven heb ik er nooit mee te maken gehad, maar als redacteur voor Ik mis je heb ik de afgelopen jaren meerdere vrouwen gesproken van wie het kindje stil geboren werd. Die verhalen maakten diepe indruk op me. Van uitzien naar nieuw leven naar omgaan met de dood: hoe dan? 

Ik mis je

Ik denk bijvoorbeeld aan het verhaal van Anja Dalhuisen. Zij was in 2018 een van de eersten die ik voor Ik mis je interviewde. De manier waarop zij haar verhaal toen vertelde,  is me nog lang bijgebleven. Zo krachtig, zo moedig. Maar ook: zo eerlijk en hartverscheurend. Nog niet zo heel lang geleden was ze te zien in het tv-programma ‘Better than Ever’, waar ze het prachtige ‘Zeg me dat het niet zo is’ over haar stilgeboren zoon zong. Poeh, die kwam wel even binnen.

En zoals dat dan blijkbaar in mijn hoofd werkt, probeer ik in een gedicht woorden te geven aan iets waar eigenlijk geen woorden voor zijn. Mocht je in deze situatie zitten, dan wens ik je alle liefde, sterkte, kracht en moed toe.

Gedicht ‘Stil geboren’

 

Stil

geboren

maar toch zo mooi

 

ik tel je vingertjes

ik kus je voetjes

en knuffel je 

zo vaak ik kan

 

stil 

geboren

jouw ziel hier niet meer

maar jouw naam zal 

blijven klinken

en ooit zie ik je weer

 

stil geboren

het afscheid komt veel te vroeg

en ik

ik koester de momenten

dat ik je nog bij me droeg

 

Wil je dit gedichtje gebruiken? Dat mag, maar met bronvermelding.