Is dit het?

Ik weet niet meer welke dag het was. Wat ik wel weet, is dat ik onderweg was naar mijn tijdelijke klus bij Apeldoorn Marketing. Ik zat in de auto, wachtend voor het rode stoplicht terwijl Marco Borsato uit de speakers schalde.

Daar was ‘ie dan. Na het lied jaren achteloos meegezongen te hebben, knalde ‘ie zo m’n snufferd in: de wake-up call. Waar was ik mee bezig? Begrijp me goed, mijn werk bij Apeldoorn Marketing was best leuk. Maar ik wist ook: dit ga ik niet mijn hele leven doen. Ik wil verschil maken. Verhalen maken die je bij de keel grijpen, die de tranen over je wangen doen biggelen of waarbij je in je broek plast van het lachen. Die gaan over de rauwheid van het leven, maar óók over die momenten die je het liefst in een doosje zou willen stoppen.

Het was die ochtend, rond kwart over 8, dat Sisterz in mijn hart werd geboren.