Adelaar in Kirgizië, avontuurlijk reizen

Marleen (33) heeft haar eigen reisbureau: “Ga nú mooie herinneringen maken”

Het Noorderlicht van heel dichtbij zien, een huskytocht door besneeuwd Lapland of snorkelen op plekjes die nog niet door het grote publiek zijn ontdekt: voor veel vrouwen staan zulke bijzondere ervaringen op een bucketlist of visionboard. Met Marleen van Memories by Marleen Travel komen die dromen opeens een stuk dichterbij: met haar eigen reisbureau organiseert ze kleinschalige groepsreizen vol avontuur én ontspanning. 

Om alvast enige schijn van belangenverstrengeling te voorkomen: deze blog is geen advertorial. Ik schrijf dit verhaal omdat ik het ontzettend tof vind wat Marleen doet. Ze inspireert me. Niet alleen doordat ze het lef heeft om haar eigen reisbureau te beginnen, maar ook omdat de manier waarop het voor veel vrouwen (mannen ook hoor, maar dat is niet de doelgroep van Sisterz) niet zo’n ver-van-je-bed-show is om die ene droomreis te maken.

Ik gun het jou namelijk om jouw dromen waar te maken. Het liefst vandaag nog. ‘We’ zijn zo gewend om te dromen over de toekomst, maar wie zegt dat die je gegeven is? En waar wacht je eigenlijk op? Tot iemand je toestemming geeft? De enige die dat kan doen, ben jij zelf. Voel je je aangesproken, dan is dit je eerste zetje om in actie te komen. Enne, mocht je een reis bij Marleen boeken, tag Sisterz dan even terwijl je zit te genieten hè? Vind ik leuk.

De dood dichtbij

Pas acht jaar was Marleen, toen haar vader plotseling overleed. “In de meivakantie, tijdens een fietstochtje door Park De Hoge Veluwe”, vertelt Marleen. “Hij fietste voorop en keek om naar mij en mijn moeder. ‘Kijk uit voor die wortels’, zei hij. Terwijl hij dat zei, werd hij geraakt door een laaghangende tak. Ook miste hij een scherpe bocht.” De val is zo ongelukkig, dat haar vader anderhalve dag later overlijdt. “Hij had nog zoveel plannen”, zegt ze. “Mijn ouders waren bijna 25 jaar getrouwd, hij zou de Santiago de Compostela gaan lopen met vrienden…”

“Ik neem het leven niet voor granted”

“Hij was kerngezond”, gaat ze verder. De plotselinge dood van haar vader kon ze maar moeilijk plaatsen. “Ik vond het heel moeilijk te begrijpen dat God mensen wegneemt. Met die ‘waarom’-vraag heb ik veel geworsteld. Als kind, maar zeker ook als puber en volwassene. Waarom viel mijn vader dood neer op vakantie?”

Marleen met haar vader

Marleen met haar vader

Een antwoord op die vraag heeft ze niet, maar ze haalt er wel een levensles uit. “Het enige dat ik eruit haal, is dat ik het leven niet ‘for granted’ neem. Hoeveel mensen komen er niet toe aan hun pensioen? Ervan uitgaande dat ik ook maar 48 kan worden, ga ik de komende jaren niet besteden aan alleen maar werken. Ik wil nú zoveel mogelijk mooie dingen doen.”

Trouwfotograaf én reisleider

En dus combineert ze haar werk als trouwfotograaf met reizen. “Als fulltime trouwfotograaf verdien ik mijn geld tussen april en oktober”, legt ze uit. “In de overige maanden reis ik zoveel mogelijk. Mijn man is militair en daardoor veel op oefening. Dat maakt het makkelijker om weg te gaan.”

Hoe doet ze dat, reizen in combinatie met een modaal inkomen? “Het geld wat ik overhoud na het betalen van mijn vaste lasten, gaat in mijn potje reizen. Daarnaast ben ik creatief met geld: ik koop mijn kleding tweedehands en leef bewust. Ik boek liever een vette trip dan dat ik zes keer uit eten ga voor hetzelfde geld. Op Mafia Island, bij Tanzania, doe ik elk jaar een maand vrijwilligerswerk. In ruil voor foto’s van de mensen en het eiland, hoef ik mijn accommodatie niet te betalen.”

“Na twee maanden Afrika ben ik vier kilo lichter”

Marleen op Mafia Island

Een niet-toeristisch dorpje op Mafia Island

Ondertussen kan ze 61 landen van haar lijstje afstrepen. “Tanzania is de allerfijnste plek ter wereld”, zegt ze enthousiast. “De mensen daar zijn echt vanuit hun genen blij. Het glas is altijd halfvol. Daarnaast ga ik heel goed op het warme klimaat, de relaxte sfeer én het pure, gezonde eten. In Nederland zoeken we het vaak in diëten en sporten, maar ik ben twee maanden in Afrika geweest en ben vier kilo lichter”, lacht ze.

Eigen reisbureau

Het avontuur, de ontspanning, het leren kennen van nieuwe culturen: ze gunt het niet alleen zichzelf, maar ook anderen. “Sinds oktober 2024 heb ik mijn eigen reisbureau. Daarmee organiseer ik kleinschalige groepsreizen, tot maximaal tien personen.” Zo staat er onder andere voor februari een Noorderlichtreis gepland, gaat ze in april naar Gambia en komt in de herfst New England aan de beurt. “Het is dit jaar een waanzinnig Noorderlichtjaar”, weet Marleen. “Ik kan natuurlijk niks beloven, maar de kans is heel groot dat we dat gaan zien. Daarnaast gaan we met husky’s sleeën en – als je wil – een wakduik maken.”

Het organiseren en begeleiden van reizen is niet nieuw voor haar. “Toen ik nog als docent geschiedenis werkte, was ik in mijn vrije tijd reisleider. Dat heb ik acht jaar vrijwillig gedaan. Ik ging – en ga – als ADHD’er heel lekker op die afwisseling in mijn leven. Die nieuwe prikkels heb ik nodig.”

Uiteraard komt ook haar geliefde Tanzania dit jaar aan bod. “Mafia Island is nog zó onontdekt. Ik gun de inwoners toerisme in het laagseizoen. De onderwaterwereld daar is waanzinnig: er zijn vierhonderd soorten vissen en het koraal is heel kleurrijk. En dan die walvishaaien waar je mee kunt zwemmen…”

Het openbaar vervoer op Mafia Island

Het openbaar vervoer op Mafia Island

Jezelf belangrijk maken

Door het vele reizen, kijkt ze inmiddels ook anders naar hoe we hier in Nederland leven. “Ons comfortabele leven hier lijkt een zegen, maar is eigenlijk een vloek”, zegt ze. “We slibben massaal dicht omdat we met z’n allen op de elektrische fiets gaan zitten. Dat gebeurt in Japan niet: daar blijven ze in beweging. Denk alleen al aan de manier waarop ze vaak zitten: op hun hurken. Wist je dat veel Japanners nooit met pensioen gaan? En in Tanzania leeft vijftig procent onder de armoedegrens, maar toch leven ze met ‘Hakuna Matata’: alles komt goed. We hebben in Nederland niet half door hoe freaking rijk we zijn.”

“Je weet nooit wat het leven brengt: ga nú herinneringen maken”

Op de reizen die ze organiseert, komen vooralsnog vooral vrouwen af. “Wanneer moeders meegaan, merk ik regelmatig dat ze worstelen met een schuldgevoel. Dat ze tijd én geld voor zichzelf vrijmaken. Tijd die ze niet bij hun gezin zijn. Laatst ging er een moeder mee die voor zes dagen voorbereide maaltijden in de koelkast en diepvries had gezet. Ze voelde zich schuldig dat haar man en kinderen dat anders zelf moesten regelen. Eén andere vrouw had haar ticket betaald, maar trok zich alsnog terug: haar man zag het niet zitten dat ze een week wegging. Dat vond ik zo schrijnend. Ik waardeer de liefde die veel vrouwen voor hun gezin hebben, maar hoe mooi is het om jezelf net zo belangrijk te maken? Als moeder mag je goed voor jezelf zorgen. Daarmee geef je je kind juist het goede voorbeeld.”

Het leven vieren

“Een van de vrouwen die afgelopen jaar meeging naar Mafia Island, had net borstkanker gehad”, vertelt Marleen. “Zij ging mee om haar leven te vieren. Tegen haar kinderen zei ze: mama gaat ontzettend goed ontspannen en neemt een leuk cadeau voor je mee. Dat vond ik zo mooi. Dat vrije gevoel – bijna weer even kind zijn – gun ik andere vrouwen ook. Je weet nooit wat het leven je brengt, dus ga nú herinneringen maken.”

Wil je Marleen volgen of mee op reis? Je volgt haar via Memories by Marleen Travel. Alle beelden in dit artikel zijn van Marleen zelf.

Goed om te weten:  Marleen compenseert de CO2-uitstoot van haar reizen zoveel mogelijk. “Ik wil laten zien hoe waardevol, verrijkend en leerzaam reizen is. De brede blik waarmee je terugkomt, maakt de wereld een stukje mooier. Tegelijk zou het mooi zijn als reizigers inzien dat klakkeloos vliegen niet goed is voor het milieu, en daarom doneer ik voor elke deelnemer aan Trees4All (voor de reis ter plekke) en adviseer ik mensen zelf hun internationale vlucht CO2-uitstoot ook zo goed mogelijk af te vangen. Dat kan heel simpel op die website.”

Laat een reactie achter