Mijn eerste keer floaten (en dit vond ik ervan)

Hij stond al een poosje op mijn wishlist: een floatsessie. Het kwam er eigenlijk nooit van, tot ik zag dat Skynz Huidinstituut een eigen floatroom heeft. En dus reed ik op een zonnige vrijdagochtend richting Terwolde. 

De reden dat ik voor Skynz koos, is simpel: ik ken de eigenaresse, Lizzy Bosch. Haar jongste dochter zat bij mijn oudste zoon in de klas en ze spraken na schooltijd regelmatig met elkaar af.

Toen ik hoorde dat ze gingen verhuizen en Lizzy een beautysalon aan huis zou beginnen, nam ik mezelf voor om een keer een behandeling bij haar te boeken. De salon ligt namelijk in een prachtig landelijk gebied….over ontspanning gesproken!

Die massage laat nog even op zich wachten, want in plaats van een behandeling koos ik ervoor om mijn Moederdagcadeaubon in te zetten voor een nieuwe ervaring: floaten!

De eerste keer floaten

Tja, en wat trek je dan aan voor zo’n eerste keer floaten? Vooral gemakkelijke kleren, leek me. Het moet tenslotte toch allemaal uit. Terwijl ik mijn hoodie en chillbroek aantrok, mompelde ik tegen mijn vriend: ‘Ik vind het wel een beetje spannend.’ “Waarom? Het is toch alleen maar leuk?”, reageerde hij broodnuchter. Natuurlijk, dat idee had ik ook wel, maar ik zag toch een ienieminie beetje op tegen de setting. Als ik namelijk ergens geen fan van ben, zijn het wel kleine ruimtes. Ik loop nog liever tien trappen dan dat ik in mijn eentje in een lift sta. En van die keer dat ik als kind vastzat in een speeltunnel, krijg ik met terugwerkende kracht nog steeds de rillingen. Maar goed, ik had natuurlijk wel een beetje mijn huiswerk gedaan en zag dat de floatroom van Skynz er oké uitzag.

Luxe

Bij Skynz aangekomen, keek ik mijn ogen uit. Wat een heerlijke ontvangstruimte, met prachtige kleuren. Gauw maakte ik wat foto’s voor bij dit verhaal, om vervolgens door Lizzy meegenomen te worden naar boven. De bovenverdieping is nog niet helemaal af, maar de plek waar ik moest zijn, was dat zeker wel. ‘Wat een luxe om hier te mogen zijn’, schoot het door mijn hoofd. Gewoon, op een vrijdagochtend. En ik dacht ook: wat gun ik iedereen dit moment van écht even met jezelf zijn. Geen mensen om je heen, geen werk dat op je wacht, geen huishoudelijk klusje dat nog ‘even’ gedaan moet worden. He-le-maal niks, alleen maar ‘zijn’.

Stilte

In de badkamer haalde ik de make-up van mijn gezicht, douchte even kort (‘niet te warm’, was Lizzy’s advies) en daarna was het zover. Voorzichtig trok ik het luikje open en stapte ik in het met magnesiumzout gevulde bad, terwijl zachte, ontspannende muziek de ruimte vulde. Ik trok het luikje achter me dicht, duwde de neksteun onder mijn nek en ging liggen. Ontspannen maar!

Eerlijk is eerlijk: dat was de eerste minuten makkelijker gezegd dan gedaan. Zo alleen met jezelf, zonder externe prikkels, voelde toch een beetje gek. Ik hoorde mijn hart kloppen en dat is voor mij soms een trigger voor hyperventilatie. Maar ik nam me voor me niet gek te laten maken door mijn gedachten, blies een paar keer stevig uit en probeerde te ontspannen.

Die ontspanningmodus kwam gelukkig vrij snel. In de lampjes op het plafond leek ik zelfs op een gegeven moment de vorm van een mens te zien, met uitgestrekte armen. Als christen deed me dat gelijk aan Jezus denken. Ook zag ik verschillende kleuren. Nadat de muziek – na een periode van stilte –  voor de tweede keer aanging, wist ik dat het tijd was. Tijd om te douchen, aan te kleden en weer in het normale leven te stappen.

Nog een keer?

En dat was ook goed. Omdat het mijn eerste keer was en ik nog niet helemaal wist wat ik kon verwachten, merkte ik dat ik het lastig vond om de controle helemaal los te laten. Je hebt tenslotte totaal geen tijdsbesef als je aan het dobberen bent, maar weet wel dat je er op een gegeven moment weer uit moet.

Nadat ik weer fris en fruitig de ruimte uitliep, zag ik dat Lizzy in een knus hoekje al wat lekkers voor me had neergezet. Je moet na het floaten namelijk niet gelijk de deur uitrennen, maar weer even rustig acclimatiseren. Al snel kwam ze even kijken hoe het met me ging. En passant vertelde ze me ook hoe goed zo’n floatsessie is voor je magnesium’inname’: je huid neemt het magnesium veel sneller en gemakkelijker op dan wanneer je bijvoorbeeld een vitaminepil slikt.

De hamvraag is nu uiteraard: zou ik het nog een keer doen?  Ja, absoluut. Niet meteen morgen, maar over een poosje. En als je, net als ik, ook nieuwsgierig bent naar een nieuwe ervaring, zeg ik: vooral doen. De locatie en uitstraling, de warmte waarmee er voor je gezorgd wordt, het op jezelf aangewezen zijn tijdens het floaten en de gezondheidsvoordelen maken het tot een perfect cadeautje aan de belangrijkste persoon die er is: jij.

Zelf deze fijne plek én sessie ervaren?

Goed om te weten: in bepaalde situaties – zoals wanneer je bekend bent met epilepsie – wordt floaten afgeraden. Check dus vòòr het boeken even of floaten in jouw situatie verstandig is.