Reis mee met Antonette: “Nieuw huis, nieuwe liefde”
Sisterz-blogger Antonette Spaan neemt ons mee in haar leven vol avonturen. Ze koos ervoor om Nederland te verlaten en naar Zweden te emigreren. In haar vorige blog schreef ze over haar zoektocht naar een huis. Heeft ze haar droomplek inmiddels gevonden?
Het is alweer anderhalve maand geleden dat ik schreef dat mijn nieuwe leven is begonnen. Op dat moment wist ik nog niet dat ik twee dagen later het koopcontract voor mijn huis zou tekenen en tien dagen de later de sleutel in handen zou krijgen. De hoogste tijd voor een update!
Trotse huiseigenaar
Mocht je mijn Podcast voor Avontuurlijke Vrouwen luisteren, dan heb je wellicht al gehoord dat ik een eigen huis in Zweden heb gevonden. Eerlijk is eerlijk: ik had niet verwacht dat het allemaal zo snel en soepel zou gaan. Na aankomst in Zweden heb ik ongeveer tien huizen bekeken. Bij twee huizen was ik direct enthousiast. Op één daarvan bracht ik een bod uit, dat 48 uur later werd geaccepteerd. Onder de vraagprijs zelfs. Twee dagen later had ik het koopcontract in mijn inbox en tien dagen later was de sleuteloverdracht. Met als resultaat: yours truly is nu een trotse huiseigenaar in Zweeds-Lapland. Yes!
‘Hij bood aan me zijn oranje Ferrari mijn gras te maaien’
Een eigen bureau
Inmiddels zijn we een maand verder en zit ik dit, met een dikke smile op mijn gezicht, te typen vanachter mijn bureau. Links van mij kijk ik uit op het huis van de overburen en daarachter het bos. Rechts van mij is de keuken en een immense tuin. De tuinen in Zweden zijn redelijk saai, maar dat komt mij prima uit. Ik heb tenslotte niet bepaald groene vingers. Mijn gepensioneerde buurman trouwens wel: hij bood aan met zijn oranje Ferrari (lees: zitmaaier) mijn gras te maaien. Schijnt ‘ie voor ook de vorige bewoner gedaan te hebben. Ik mag hem er absoluut niet voor betalen (zegt hij) dus ik schuif hem af en toe een biertje toe.
Zomer in Lapland
Ondertussen is het zomer in Lapland. De langste dag van het jaar ligt alweer ver achter me. Dat betekent dat de dagen langzaamaan korter worden. Om 22.00 begint het te schemeren en wordt het hier in Zuid-Lapland zelfs even donker. Ik heb bakken vol cloudberries geplukt om in te vriezen en ga elk weekend met mijn nieuwe lief (en soms zijn kids) op pad. Jaja, nieuw huis, nieuwe liefde. Wie had dat gedacht na mijn eerdere blog ’42 en weer single’? Ik vertel je er binnenkort meer over. Promise.
‘Ik heb mijn eerste forel gevangen en opgegeten’
Toch nog thru hiken
Ben ik minder avontuurlijk nu ik een huis heb? Nee, zeker niet. Nu het nog zomer is, trek ik er elk weekend op uit. Ik kampeer in de bergen, ga vissen (heb inmiddels mijn eerste forel gevangen en opgegeten!) en liep vorige week een thru-hike van 140 kilometer: de Padjelantaleden in het desolate Padjelanta Nationalpark in het arctische noorden van Zweden.
Onbetaalbare rust
De rust die ik nu ervaar is echter onbetaalbaar. Of nou ja, in mijn geval was het een koopsom van
€ 27.000 voor een huis met acht kamers en een enorme tuin. Iets meer ruimte dan nodig, maar aan tiny doen ze hier niet. Het moment waarop ik thuiskom van een avontuur, me op mijn eigen bank nestel (ik heb een groot deel van mijn spullen laten verhuizen) met een goed boek en vervolgens mijn eigen Ikea-bed induik, vormen het fijnst mogelijke contrast met mijn avontuurlijke leven.
Hej då! (doei)
PS Vind je het leuk om mijn huis te zien? Kijk dan op mijn Instagram highlight HOME